Κτίζοντας με τόλμη, γνώση και ευαισθησία

Καθώς βρισκόμαστε στην καρδιά του ελληνικού καλοκαιριού, με τα μελτέμια να δίνουν και πάλι το δυναμικό τους παρόν στο Αιγαίο, τι πιο επίκαιρο από το να στρέψει κανείς το βλέμμα του προς ένα ιδιαίτερο σπίτι στη Σαντορίνη, γνωστό και ως «σπίτι των ανέμων»

Προκατασκευασμένα σπίτια υψηλής αισθητικής

Τα καλά νέα έρχονται από τις Η.Π.Α. Η συναρπαστική εξέλιξη των τελευταίων χρόνων στην αρχιτεκτονική της κατοικίας, διεθνώς, δεν έχει πια καμία σχέση με τα κτίρια επώνυμων δημιουργών.

Το Βλέμμα του Κωφού και η γεωγραφία της μνήμης στο ΕΜΣΤ

Λίγα χρόνια πριν παρουσιάσει μαζί με τον Philip Glass στο Φεστιβάλ της Αβινιόν τη θρυλική παράσταση Einstein on the Beach (Ιούλιος, 1976 ) ο Robert Wilson είχε ολοκληρώσει μια ασυνήθιστη, πρωτοποριακή για την εποχή της, τετράωρη όπερα με τίτλο Deafman Glance (Το βλέμμα του κωφού, 1971).

Το μικρό σπίτι του Le Corbusier στις όχθες της λίμνης Leman

Τις προάλλες, καθώς επιχειρούσα να βάλω λίγη τάξη στη βιβλιοθήκη μου, εκεί, σε ένα ράφι, παραχωμένο ανάμεσα σε κάμποσα βιβλία αρχιτεκτονικής και τέχνης, που συνήθιζα κάποτε να αγοράζω, μου τράβηξε την προσοχή ένα ξεχασμένο, μικροσκοπικό βιβλίο με τίτλο «ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ» (Eκδ. Libro) γραμμένο από τον Le Corbusier.

Στα ίχνη των πηγών του ιερού ποταμού

Η πανάρχαια επιθυμία για την αναζήτηση των πηγών του ιερού ποταμού Νείλου έδωσε το έναυσμα στον συγγραφέα, γεωγράφο, μηχανικό και ακτιβιστή του οικολογικού κινήματος Μιχάλη Μοδινό να φιλοτεχνήσει ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα για την καρδιά της Μαύρης Ηπείρου.

Ο Arthur Rimbaud στη φρίκη των σεληνιακών χώρων

Πώς να μιλήσει κανείς για τον Αρτύρ Ρεμπώ; Είναι ενδιαφέρον, πάντως, να παρατηρείς την αμηχανία των ανθρώπων που στέκονται αποσβολωμένοι μέσα στα χρόνια μπροστά σ’ ένα φωτισμένο μυαλό.

Άννα Αχμάτοβα. Η θυελλώδης ζωή μιας μεγάλης ποιήτριας

Η ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα (1889-1966) υπήρξε για ένα μεγάλο μέρος του ρωσικού λαού αγία, η Άννα Πασών των Ρωσιών. Μια ασκητική φιγούρα με αυστηρό, βασιλικό προφίλ, που κατάφερε μέσα από τα ποιήματά της να εκφράσει τον πόνο όσων δεν μπορούσαν να αντέξουν το πηχτό σκοτάδι του σταλινισμού.